Zastanawiałam się, czy ,,odkurzać,, tego bloga. Tyle czasu już minęło od ostatniego wpisu. Tylko chyba nadszedł już czas, żeby ruszyć do przodu, a pisanie tutaj może pomóc mi uporządkować wiele rzeczy. Potrzebuje się ,, wygadać,, po prostu. Nadal mieszkam w Niemczech i nie będę ukrywać, że czuję się tu samotnie. Brakuje mi przyjaciół i znajomych. Skype i telefon nie zastąpi bezpośredniej rozmowy. Także pisanie tutaj może pomoże:)
W końcu zebrałam się w sobie i zrobiłam pierwszy krok, by w temacie ,,staraniowym,, coś ruszyło. Poszłam do lekarza. I na wstępie dostałam ,, pozytywnego,, kopa. Nie było rozczulania się. Endometrioza? Nie ma na co czekać. Od razu specjalistyczna klinika, a tam podejście do inseminacji i jak się to nie uda to in-vitro. Czas ucieka. Proszę rezerwować termin jak najszybciej. Muszę przyznać, że byłam w niemałym szoku. Jak to? Już? Tak po prostu? Nie byłam na to przygotowana. Nie spodziewałam się. No ale wśród tych emocji pojawiła się też wielka radość, że w końcu coś ruszy. Od razu zaczęłam wyobrażać sobie, że może już w tym roku będę w ciąży...Zaczęłam naprawdę w to wierzyć. Tylko ten stan nie trwał niestety długo....
CDN
