Przy okazji każdych świąt obiecuję sobie w duchu, że to już będą ostatnie takie bez dziecka. Już tyle razy musiałam pogodzic się z tym, że nie mam na to wpływu.  Za każdym razem te dni wydają mi się takie niepełne, brakuje mi wtedy kogoś. Jest rodzinnie, miło, ale myśli o tym, że nie jest tak, jak powinno być nic nie odegna z mojej głowy. W trakcie przygotowań, w trakcie świąt ogarnia mnie czasem bezgraniczny smutek. Nic na to nie mogę poradzić... I znów żyję złudną nadzieją, że może kolejne święta okażą się tymi wyjątkowymi.

Jednak wszystkim, co tu czasem mnie odwiedzają życzę Wesołych, spokojnych świąt, spędzonych w rodzinnym gronie. Życzę by uśmiech w tych dniach, jak najczęściej gościł na Waszych twarzach:)